Volg ons op instagram
Omdat we het flink druk hebben en zoveel mogelijk concreet en offline willen bijdragen aan herstel van welzijn, (lokale) bijenstand en de algehele biodiversiteit zullen we vooral zichtbaar zijn op instagram en minder frequent op deze blog.
Volg ons op project_beeheroes en kom vooral langs. Mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. voor alle info en als je je aan wilt melden voor de nieuwsbrief.
https://www.instagram.com/project_beeheroes/
* de foto is van vandaag uit ons kleine veld (dik 800 m2) op steenworp afstand van het Kunstfort bij Vijfhuizen, van een wilde bij die foerageert op een Gewone Ossentong plant
Natuurverhaal van vrijwilligerstrainee Melissa
Lees hier het bijzondere natuurverhaal van vrijwilligerstrainee Melissa. Bedankt voor je mooie, persoonlijke en beschouwende verhaal over de waarde en de aard van de natuur! Je bent duidelijk veel meer dan alleen een bijen-held Melissa!
***
Natuurverhaal van Melissa - vrijwilligerstrainee Bee Heroes - maart 2021
Bijen zien kleuren anders dan mensen
Bijen zien kleuren anders dan mensen. Met hun facetogen zijn ze, net als veel andere insecten, in staat kleuren in het kortgolvige ultraviolet lichtspectrum te zien. Hierdoor zien ze patronen in bloemen die werken als honingmerken, visuele signaaltekens die de bij laten weten dat daar de route naar de nectar is (zie afbeelding 2 en 3). Wat slim van de natuur! Onze ogen zijn daartoe niet in staat. Toen ik dit voor het eerst hoorde, stond ik versteld. Het idee dat er iets was wat ik niet kon zien of opmerken, voelde...verkeerd.
Al sinds ik jong was, ging ik uit van het idee dat het belangrijk was om alles in mijn leven onder controle te hebben. Als er dan wat misging, was er niets of niemand die ik iets kon verwijten behalve mijzelf. Die gedachte, dat ik alles onder controle moest hebben, was niet iets waar ik mij van bewust was, maar meer iets wat gewoon bestond. Het voelde als een feit, net als de lucht die ik ademde en de krachten van de natuurwetten, niet als iets waar ik vraagtekens bij zou moeten zetten.
Ik heb veel stress beleefd in de afgelopen jaren. Op de basisschool hoorde ik nergens echt bij. Ik zag het als een persoonlijk falen; als mensen niet met mij om wilden gaan, dan was ik dus geen goed persoon. Toen ik tien jaar oud was, wisselde ik van school en mijn enige voornemen op de nieuwe plek was om iemand anders te worden. Ik moest de controle terugkrijgen. De teugels in handen krijgen zoals andere mensen zo gemakkelijk leken te doen. Ik had gefaald en ik moest het op de één of andere manier veranderen. Het lukte even, maar al snel leek ik terug te vallen in oude patronen. Ik sloot me af uit angst dat ik afgewezen zou worden, zoals al zo vaak was gebeurd, maar juist dat afsluiten zorgde voor de uiteindelijke afwijzing. Ik vormde vriendschappen, maar te vaak liep het op niets uit. Vervangen werd ik, door iemand ‘beter’. Zo voelde het. Ik was elf en ik begreep niet waarom dit gebeurde. De gedachte dat het aan mij lag, bleef maar omhoog borrelen. Het was mijn leven. Ik moest controle houden.
De middelbare school was hetzelfde verhaal, alleen langer, en pijnlijker.Er was een meisje net als ik. Ze vertelde dat ze zich hetzelfde had gevoeld: afgewezen, eenzaam. We raakten aan de praat op de eerste schooldag en al snel hadden we door dat we dezelfde interesses hadden. Het eerste jaar was alles leuk en aardig. We konden eeuwig praten en ik had eindelijk het gevoel dat ik iemand vond die mij niet afwees - iemand waar ik veilig was en de controle langzaam los kon laten. Het tweede jaar begon er iets te broeien. Steeds vaker kwam de gedachte in mij op: een vriendin was alles wat ik wilde. Nu heb ik het, waarom ben ik niet blij? Waarom ben ik niet gelukkig?
Het derde jaar viel alles uiteen. Ineens spartelde ik in het spreekwoordelijke water en probeerde ik alles te grijpen om mijzelf bovenwater te houden. Alle controle die ik los had gelaten probeerde ik terug te krijgen. Ik zal er niet al te diep op ingaan, maar dat jaar verloor ik alle zekerheid die ik dacht te hebben. Het vierde jaar voelde ik me verloren. Ik wist niet wat ik moest doen, dus stortte ik me op mijn schoolwerk. Dit hielp zeker niet. Ik ben niet de soort persoon die houdt van leren (uit boeken) en het voelde meer als een soort marteling dan een vooruitgang.
In de lente kwam het “ga nou eens naar buiten” weer van mijn moeder. “Je zit teveel achter de computer”. Ikzelf voelde geen enkele motivatie om nog iets te doen, maar na aanhouden besloot ik om toch maar te gaan. Het was een zonnige dag begin april. Ik besloot om in een gebied te lopen in de buurt waar ik wel eens eerder was geweest, maar wat ik nog niet helemaal had verkend. Het gras daar reikte tot aan mijn knieën en het stond vol met paarse en witte bloemen die net uit begonnen te komen.
Hoe langer ik liep, des te meer begon ik rust te vinden. Ik weet zelfs nu niet waar het aan lag; het briesje in mijn haren, het gras dat mijn benen kietelde, het zoemen van de vliegen en insecten om mij heen. Wat het ook was, het voelde...verrassend fijn. De volgende dag na school besloot ik om weer terug te gaan. Er waren nog plaatsen in het gebied die ik niet had verkend en het was een mooie, zonnige dag. Aldus zette ik mijn pad voort. Iedere dag kwam ik terug om een stukje meer te ontdekken. Langzaam leerde ik hoe fijn het was om je zorgen van je af te lopen, want als je buiten in de natuur bent, kan je alles even loslaten.
Met iedere dag leerde ik een beetje meer om mijn zorgen naast me neer te leggen. Als je naar de natuur kijkt is dat een perfect voorbeeld. Een klein beestje op de grond kan op ieder moment door mijn voet worden platgestampt. Het kan er niets aan doen, het arme beestje heeft waarschijnlijk niet eens door dat ik eraan kom tot het te laat is. Desondanks doet het zijn best om te overleven. Zo is de natuur nou eenmaal - onvoorspelbaar, niet te bedwingen. Wij moeten veel figuurlijk loslaten en beseffen dat we doen wat we kunnen en meer ook niet.
Net zoals ik niets kan veranderen aan het feit dat bijen bepaalde kleuren kunnen zien die ik niet kan zien, zo kan ik ook niet altijd alle dingen in mijn leven onder controle houden. Maar zo past alles ook mooi in elkaar. Er is een reden dat een bij meer kleuren ziet: dit helpt ze onder meer om te weten waar in de bloemen de nectar zit. Ik heb dat niet nodig. Op die manier heb ik ook dingen die mij helpen die bijen niet hebben. Zo zit de natuur in elkaar. Zo is het nou eenmaal. En zo is het ook mooi.
Recensie documentaire More than Honey door vrijwilligerstrainee Noa
Bee Heroes is blij met de samenwerking met Haarlemmermeer Voor Elkaar * en werkt in het kader daarvan al een tijdje met vrijwilligertrainee Noa na een goede start met trainees Pauline en Pascalle die nog steeds bij het project betrokken zijn. Ook Noa is een toegewijde, leergierige en fijne trainee die naast onderstaande recensie volgend jaar maart een filmregistratie gaat maken van onze grote werkdag in het meerjaren veld in Park Vijfhuizen. * Haarlemmermeer Voor Elkaar is een initiatief van de gemeente Haarlemmermeer en de Vrijwilligerscentrale Haarlemmermeer, en onderdeel van Stichting MeerWaarde
Recensie van MORE THAN HONEY (2012) van MARKUS IMHOOF door vrijwilligerstrainee Noa, december 2020
More than Honey is een documentaire die tussen 2011-2013 is gemaakt en ons meeneemt in de wereld van honingbijen, de verschillende manieren waarop ze gehouden worden en de productie van honing.
Als kijker worden we eerst aan Fred Jaggi voorgesteld, een Zwitserse imker die op traditionele wijze bijen houdt. Ook maken we kennis met John Miller, baas van het megagrote bedrijf Miller Honey Farms in Californië. Wat opvalt is hoe neerbuigend John praat over bijen. Hij noemt ze dom, en omschrijft ze als ‘the sound of money’, want hij weet hoeveel geld hij verdient met deze kleine landbouwdiertjes. Ook weet hij dat de industriële bestuivingindustrie, waar hij onderdeel van uitmaakt, heel ongezond voor bijen en natuur is, maar dat weerhoudt hem er niet van door te gaan op de ingeslagen weg. Hij zegt dingen als: ‘we’re capitalists, we wanna grow’ (…) total global domination’ (…) ‘schrinking business and lifestyle would make me depressed’ (…) ‘we’re in the 6th gear and can’t go back’.
Als derde worden we meegenomen naar China, waar de situatie zorgelijk is. Mensen bestuiven daar de perenbomen met kleine pipetjes, en de insectenafname is ook daar enorm (de verklaringen voor de bijensterfte zijn in China los van het vergelijkbare pesticiden gebruik anders dan die in Amerika). Fred Terry is de laatste persoon die we zien. Hij komt uit Arizona en bezit hele sterke ‘oer’ bijen, die voor mensen gevaarlijk kunnen zijn en daarom ook wel ‘killer bees’ worden genoemd. Doorheen de documentaire komen verder allerlei wetenschappelijke inzichten aan bod zoals de bijendans en het zorgwekkende fenomeen CCD (colony colapse disorder), een wereldwijd verschijnsel waarbij op grote schaal honingbijen volken de weg naar de kasten niet meer terugvinden en als gevolg daarvan doodgaan.
Bijen zijn ontzettend belangrijke insecten voor de natuur en voor ons. De beestjes zijn verantwoordelijk voor de bestuiving van heel veel planten en door de mens genuttigde gewassen. Dik 33% van onze voedselgewassen zijn direct afhankelijk van bestuiving door bijen/insecten (dus ook wilde bijen waaronder solitaire en hommels) en rond de 70% van onze voedselgewassen zijn afhankelijk van een diversiteit aan bijen/insecten daar waar het een kwalitatief hoogstaande bestuiving betreft. Zo is een aardbei bijvoorbeeld veel vormgetrouwer en smaakvoller als het door meerdere soorten solitaire bijen bestoven is. Veel planten die door bijen en andere insecten - waaronder het hele kleine mugje de knut - bestuiven worden zijn dus bloemgewassen die deel uit maken van ons dagelijks eten en drinken. Dit gaat van koffie- en cacaobonen naar tomaten, aubergine, paprika, hard en zacht fruit, aardbeien, kersen, en diverse notensoorten waaronder de in de documentaire aan bod komende amandelen.
More than Honey is een mooie documentaire, met een prachtige filmtechniek, gemaakt door een regisseur die zelf uit een familie van imkers komt en die van zijn opa veel over de bijen leerde waaronder dat, zoals de kijker in de voice-over hoort, ‘bees love messengers’ zijn, omdat ze met hun gevlieg van bloem naar bloem zorgen voor de bestuiving van heel veel bloemplanten. De bij komt dicht bij de belevingswereld van de kijker. Er zijn opnames vanuit de korf, de bevruchting van een koningin, het gedrag van werksters en darren, allemaal momenten die je beleeft alsof je er zelf als insect bij bent.
De belangrijkste boodschap die de maker wil overbrengen: laten zien hoe belangrijk bijen in ecologisch opzicht zijn. Imhoof wil duidelijk bewustwording creëren door ons een kijkje te laten nemen in het leven van de honingbij.
Persoonlijk eet ik al een paar maanden volledig plantaardig, maar ik had van honing de minste kennis. De bijenindustrie is een wereld waar je echt niet veel over hoort, en niet meteen dierenleed aan koppelt. Bijen geven nou eenmaal honing. Dit is een natuurlijk proces. Maar aan de hoeveelheden honing in de winkels te zien, is hier weinig natuurlijks aan. Een honingbij doet er bijna heel zijn leven over om een pot honing te produceren (een werkbij in een honingbijenvolk wordt gemiddeld zo’n 6 weken oud).
Als de bijen uitsterven heeft dat ook grote gevolgen voor ons. Bijen zijn belangrijke dieren in onze wereld die wij niet kunnen missen. Ze zijn dus heel nuttig, maar hebben ook waarde in zichzelf. Let daarom als het lukt op wat voor een groenten en fruit je eet, consumeer minder of geen vlees * en koop biologische of natuurvriendelijke (lokale) honing als het even kan :).
* Zo’n 80% van de wereldwijde landbouwgrond is veeteelt gerelateerd en als gevolg daarvan nemen oerbossen, en dus de wereldwijde biodiversiteit, schrikbarend snel af, hetgeen ook voor de bijen een bedreiging vormt. De afname van oerbossen als gevolg van onder meer de veeteeltindustrie medeveroorzaakt ook de toename van zich verspreidende virussen hetgeen kan resulteren in een pandemie zoals die van het corona virus waar de wereld sinds afgelopen maart onder gebukt gaat – zie onder meer het artikel en rapport hier en ook de inmiddels meer dan bekende hoogleraar virologie Marion Koopmans verwees recentelijk naar bovenstaande in een interview in de TROUW van 19 december 2020.
__
- Hou onze instagram project_beeheroes in de gaten, bv voor ons plan de documentaire in 2021 te programmeren in de Genieloods van het Kunstfort
- Foto van de bloemen is uit ons grote meerjaren veld in Park Vijfhuizen zomer 2020
Ons ecologisch beheerde meerjaren bloemenveld afgelopen juni
Zonder onze fantastische vrijwilligers was de groeiende biodiversiteit in ons grote meerjarenveld in Park Vijfhuizen nooit mogelijk geweest. Zie video van het veld afgelopen juni onder de tekst (met speciale dank aan vrijwilliger Natasja voor het maken ervan!). Niet alleen helpen veel vrijwilligers uit de groep als sinds jaren trouw in de velden, ook na het frees-drama was hun betrokkenheid nog volop aanwezig. Frees drama? Een aantal jaren terug is er abusievelijk gefreesd in het veld; alle meerjarige planten en in bloei staande bloemen zijn toen vernield en al is de uitvoerder ons toentertijd netjes en schappelijk tegemoet gekomen, het helemaal from scratch opnieuw moeten beginnen met inzaaien en beheren van het veld was niet niks. Bovendien kwamen door het frezen ongewenste soorten (dat wil zeggen in aantal) zoals brandnetel, akkerdistel en pioniersplanten zoals perzikkruid toen enorm op. Dat heeft naast al het meerwerk veel extra wied werk betekend. De vrijwilligers lieten zich echter niet uit het veld slaan (spreekwoordelijk en letterlijk :)) en bleven komen, meehelpen en hun bijdragen leveren. Hulde dus voor alle vrijwilligers bijenhelden!
https://eigendatabaas.net/s/KHdydWa58w5PWiF
En zie hieronder toegevoegd in pdf een paar testimonials van de vrijwilligers.
Onze instagram account is project_beeheroes
Gastblog vrijwilligertrainees Pascalle en Pauline
Het Bee Heroes team is heel tevreden met de begin augustus gestarte 1e samenwerking met Stichting Meerwaarde, afdeling Haarlemmermeer, binnen het door hun gedraaide project Vrijwilliger Traineeship. Het Vrijwillig Traineeship is begin mei in de Haarlemmermeer gestart en fungeert als een ‘proeftuin’ van de Maatschappelijke Diensttijd van ZonMw met als doel jongeren maatschappelijk te betrekken en motiveren om vrijwilligerswerk te doen. Daarnaast worden de trainees gestimuleerd zichzelf tijdens het Traineeship te ontwikkelen. En dat doen ze! 'Onze' eerste trainees Pascalle en Pauline zijn toegewijd, betrokken, enthousiast, nieuwsgierig en houden zich aan hun afspraken. Ze staan verder echt open voor het ontwikkelen van kennis op het vlak van biodiversiteit, maar ook veel breder staan ze open voor ontwikkeling; bijvoorbeeld in het samenwerken met meerdere organisaties, het mede organiseren en draaien van activiteiten en het ontwikkelen van content voor de socials. Het zijn echte (bijen)helden!!
Zie hieronder, en toegevoegd als pdf, hun eerste gastblog (and more to come!). En hou verder zeker onze instagram project_beeheroes in de gaten voor actuele activiteiten, mooie kiekjes van de velden & vrijwilligers en interessante trivia.
Gastblog #1 – Gastbloggers Pauline en Pascalle en een interview met vaste vrijwilliger Ellie - september 2020
Een half jaar, drie verschillende organisaties af. Dat is het traineeship waar Pauline en Pascalle in juni mee zijn gestart. En nu werken zij als trainee bij Kunstfort Projects: Bee Heroes, greenspot voor biodiversiteit. Tijd om even voor te stellen dus!
Hoi allemaal! Mijn naam is Pascalle (rechts op de foto), 22 jaar en werkzaam als verpleegkundige in de ouderenzorg. Daarnaast volg ik de HBO-V aan de Hogeschool van Leiden en pas ik op in mijn vrije uurtjes.
Ik ben dol op planten en probeer mijzelf waar mogelijk groenere vingers aan te leren. Juist daarom past dit project binnen het vrijwillige traineeship erg goed bij mij! Het eerste bezoek aan het kleine bijenbloemenveld beloofde al veel en bracht mij helemaal tot rust. Ik ben erg benieuwd naar alles wat volgen gaat binnen dit project!
Hallo! En ik ben Pauline (links op de foto)! 24 jaar, net afgestudeerd en werkend als raadslid en in de Tweede Kamer. Iets doen voor een ander c.q. vrijwilligerswerk heb ik altijd al heel leuk gevonden en om nu zo bij Bee Heroes werkzaam te zijn (als 2e organisatie in de traineeship) is ontzettend interessant en leerzaam! Ik kijk uit naar de aankomende werkzaamheden en hoop zo een bijdrage te leveren aan het welzijn van de bijtjes en de plantjes.
Eind augustus hebben wij (Pauline en Pascalle) op een mooie woensdagavond Ellie mogen ontmoeten. Ellie is sinds 2013 vaste vrijwilliger bij het ecologische meerjaren project Kunstfort Projects: Bee Heroes, projectonderdeel Bijenbloemen velden. Ze besloot aan te haken toen ze Mariken (projectleider) over de vrijwilligers activiteiten in de bijenvelden hoorde vertellen tijdens een presentatie-avondje na een dorpsraadvergadering in het dorpshuis van Vijfhuizen. Ellie is nu 10 jaar met pensioen, maar nog zeer actief en geniet het meeste van buiten zijn in de natuur. Een echte match dus! En omdat Ellie zo’n belangrijke schakel is binnen dit projectonderdeel, en wij erg benieuwd zijn naar haar verhaal als vaste vrijwilliger, vroegen wij haar voor een interview.
- Wat zijn jouw taken als vrijwilliger?
Ik ben vooral werkzaam in het grote veld. In de beginjaren was er veel te doen; zaaien, onkruid wieden en veel distels weg halen. Nu het veld echter steeds ‘zelfvoorzienender’ wordt, bericht Mariken ons wanneer er weer werkzaamheden zijn.
- Welke activiteit zie je als leukste taak en welke als minst leuke?
Haha! Dan kies ik toch voor het weghalen van distels als het minst leuke werk. Maar dit is wel hard nodig en essentieel werk! De akkerdistel is een goede bestuiversplant maar neemt een veld snel over en dan krijg je mono-velden; aangezien het project streeft naar biodiverse velden willen we dat natuurlijk niet. Bovendien waaien de zaden over, op onder meer de akkers van boeren, en dat is voor hun erg vervelend, want dan moeten ze gaan spuiten om de akkerdistel eronder te krijgen (en dat wil niemand, zeker ook de boer niet). Het zaaien – van de bloemen – behoort voor mij toch wel tot de leukste activiteit. Zo zaaien wij momenteel ratelaar zaad, een halfparasiet die zich voedt met graswortels waardoor gras afneemt en er ruimte ontstaat voor bloemplanten (bovendien is de ratelaar zelf ook een drachtplant, d.w.z. een bloemplant met stuifmeel en nectar voor bestuivers) en hij is ook nog eens erg mooi.
- Welke tegenslagen en successen heb jij als vrijwilliger mogen meemaken bij BeeHeroes?
Toen wij net begonnen met het project, hebben wij veel tijd en werk geinvesteerd in het vormen en zelfvoorzienend maken van de velden. Toen ik op een willekeurige dag langs het grote veld fietste, zag ik tot mijn grote schrik dat het helemaal gefreesd was. Dit was uiteraard niet de bedoeling (het gevolg van een fout bij de groenuitvoerder - die hun fout wel schappelijk hebben toegegeven en een beetje gecompenseerd) en viel onder een grote teleurstelling bij dit project! Al het werk moest vanaf dat moment van begin af aan opnieuw gedaan worden. Mijn aversie tegen maaien, wat wel wat anders is dan frezen, werd door deze miscommunicatie groter. Zo gooide ik mijzelf een tijdje terug nog bijna voor een trekker die de bermen aan het maaien was. Zo zonde als je het mij vraagt, de bermen staan mooi in de bloei en dit trekt veel aandacht bij mens (schoonheid) en dier (eten en nest- en verblijfgelegenheid). Gelukkig zijn we na vier jaar verder weer volledig op de rit. Het veld is hersteld en de bijen vliegen weer vrolijk in het rond. Dat noem ik nou echt een succes!
- Ellie, wat doe jij nou zelf voor de bijen, en welke tips wil je meegeven aan mensen die ook iets willen doen aan het klimaat van de bij?
Ik probeer zo veel mogelijk bij-vriendelijke planten te planten die bijen en andere bestuivers aantrekken. Daarnaast eet ik weinig tot geen vlees en probeer ik zo veel mogelijk biologische boodschappen te doen waar haalbaar. Tevens pak ik graag de fiets.
Mijn tip voor beginnende enthousiastelingen: haal wat tegels uit je tuin en verdiep je in bij-vriendelijke planten. Er is meer mogelijk dan je denkt!
Wees zuinig met water, die paar minuten onder de douche maken echt verschil. En als slot: pak vaker de fiets!
- Ellie, hartelijk bedankt voor het interview, en om dit interview af te sluiten: Wat is volgens jou het leukste feitje over de bij?
Het is een heel ingenieus beestje. De levensloop van de bij is zo ontzettend intrigerend en ik weet zeker dat vele nog maar weinig idee hebben van het gehele bijen proces. Zo hebben honingbijen een eigen dans om elkaar te laten weten waar de bloemen (dus hun voedsel) te vinden zijn; hoe mooi is dat!
NL Doet kleinschalig
Vanwege het coronavirus kon onze NL Doet vrijwilligers werkdag vorige week vrijdag niet doorgaan. De organisatie riep iedereen op de dag te cancelen. Dit vonden we natuurlijk erg jammer, maar het is zeer terecht gebleken.
In kleine clubjes van 2 hebben we toch al een paar activiteiten kunnen uitvoeren, en we zullen er (tenzij de protocollen voor buitenwerk worden aangescherpt, we houden dit scherp in de gaten!) nog een paar meer organiseren.
We houden ons vanzelfsprekend goed aan alle protocollen, maar gezien de heilzame werking van de natuur en het belang haar te koesteren en lokaal zoveel mogelijk te versterken, hebben we besloten om met wie wil op hele kleine schaal onze werkzaamheden buiten voort te zetten. We zitten niet samen in de auto, houden 1,5 meter afstand, raken elkaar niet aan, en wassen handen voor en direct na de werkzaamheden. Zo hebben we weer wat nieuwe meerjarigen (waaronder knautia, echium, gele morgenster en salvia's) kunnen planten in ons kleine veld, en ons kruiden- en klimop bed op het fort eiland lente klaar gemaakt.
Heel veel dank aan alle betrokken vrijwilligers en ook alvast aan het Oranjefonds voor de heldere communicatie inzake de corona ontwikkelingen, de welkome financiele ondersteuning en de enorme hulp aan zoveel vrijwilligersclubs in Nederland.
We gaan voort en laten we hopen - hoe wrang ook - dat er in deze crisis een kleine blessing in disguise zit: een pas op de plaats, een moment van bezinning, een herijken van het mondiale economisch model. We willen het leed absoluut niet relativeren, verre van. De offers zijn groot en de toekomst is ongewis. In een recent essay verwoordt Emma Bruns, arts-onderzoeker en chirurg in opleiding, een aantal zaken rondom het virus mooi. Zie hieronder toegevoegd.
Sterkte voor iedereen, en namens alle bee heroes veel veerkracht, solidariteit, creativiteit en natuur-verpozen gewenst. Moedig voorwaarts naar, deo volente, meer welzijn en minder race to the bottom.
Helden bedankt!
Heel veel dank aan alle Bee Heroes vrijwilligers. Ook aan degenen die er dit jaar (omdat we veel minder gezamenlijke werkdagen konden organiseren) niet bij konden zijn, en aan al diegenen die op allerlei andere manieren bijdragen, zoals in de vorm van artikelen toesturen, planten aanbieden, netwerk tips geven en ga zo maar door. Jullie zijn helden!
De velden zijn helemaal winter-klaar gemaakt en lente 2020 komen we weer samen. De komende maanden gaat de energie naar research, programma ontwikkeling, fondsenwerving en het ontwikkelen van een social media light beleid, waarbij online activiteit vooral ingezet gaat worden om offline activiteit te faciliteren en stimuleren. Want in onze vrijwilligersreeks 'bijenbloemenvelden' gaat het vooral om samen doen en de ontmoeting. We willen zoveel mogelijk energie steken in het duurzaam fysiek meerwaarde leveren (de velden, de lokale biodiversiteit) en in het sociale (gezamenlijk iets waardevols neerzetten, elkaar treffen, aanvullen, informeren en enthousiasmeren). Praktisch idealisme en zo min mogelijk like activisme ;).
Tot lente volgend jaar ♥
Ook interesse om vrijwilliger bij ons te worden, mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Je kan zelf bepalen hoe vaak en hoelang je komt. Het belangrijkste is dat je het leuk vindt, dat je van aanpakken houdt en dat je een constructieve bijdrage wilt leveren aan de bedreigde bijen en de algehele biodiversiteit.
Bloemen galore juni 2019
Bijenbloemen kleine veld op steenworp afstand van het Kunstfort, waar we net als in de andere velden sinds 2018 werken met sinusbeheer en de ratelaar bloem als ecologische gras-onderdrukker en hele mooie drachtplant (2 spreekwoordelijke vliegen in 1 klap).
* Zie pdf voor bloemenlijst (alles biologisch en ecologisch onderhouden)
* Volgend jaar willen we goede foto's gaan maken van alle bijen (honing, solitaire en hommels) en vlinders die we zien in onze bloemenvelden; daar hebben we een goede camera voor nodig (de mobiel waar we de bloemen kiekjes mee maken levert geen goede beelden op) en wat meer tijd om de (vlies)vleugelige vriendinnetjes goed vast te kunnen leggen :).
Bloemen galore juli 2019
Bloemen uit onze twee velden in Park Vijfhuizen, begin juli 2019.
1 veld is 3126 m2 groot en die onderhouden we samen met de vrijwilligersgroep. Het andere veld is 2500 m2 groot en die onderhouden we samen met groepen 7 van basisschool de Tweemaster. Bij de eerste hebben we een onderhoudsverplichting, de tweede mogen we gebruiken om bloemrijker te maken en als educatie- en werkplek voor scholen (en we hebben daar ook geen gebruikersovereenkomst onder liggen).
Bloemensoorten in de velden zijn onder meer:
knoopkruid, korenzaad, dille, esparcette, wilde cichorei, wilde margriet, kleine brunel, pastinaak, wilde peen, klaproos, mille folium, gele rolklaver, slangenkruid, grijskruid, kamille, wilde marjoraan, gele luzerne, malva soorten, lupine, echinacea purperea e.a..
* Alle bloemen zijn van ecologisch zaad en het is een mix van 1,2 en meerjarigen, met de nadruk op meerjarig en bijna alle bloemsoorten zijn inheems. Het meeste zaad komt van ecologische kwekerij Cruydt-Hoeck en al het zaad is biologisch.
** Volgend jaar willen we goede foto's gaan maken van alle bijen (honing, solitaire en hommels) en vlinders die we zien in onze bloemenvelden; daar hebben we een goede camera voor nodig (de mobiel waar we de bloemen kiekjes mee maken levert geen goede beelden op) en wat meer tijd om de (vlies)vleugelige vriendinnetjes goed vast te kunnen leggen :).
Bloemenvelden augustus en herfst 2019
Bloemenvelden collages augustus en herfst 2019.
Aan alle vrijwilligers, die ieder op hun eigen wijze bijdragen, BIJzonder veel dank voor afgelopen jaar!!
2020 hopen we weer full force door te gaan.
* Juli en september bloemenvelden collages (en een paar filmpjes) volgen nog.
* Volgend jaar willen we goede foto's gaan maken van alle bijen (honing, solitaire en hommels) en vlinders die we zien in onze bloemenvelden; daar hebben we een goede camera voor nodig (de mobiel waar we de bloemen kiekjes mee maken levert geen goede beelden op) en wat meer tijd om de (vlies)vleugelige vriendinnetjes goed vast te kunnen leggen :).
